داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی

دانشنامه عمومی

داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی ( انگلیسی: immunosuppressive drugs ) یا عوامل سرکوب کننده سیستم ایمنی ( انگلیسی: immunosuppressive agents ) یا داروهای ضد رد ( انگلیسی: antirejection medications ) داروهای مهارکننده یا جلوگیری از فعالیت سیستم ایمنی بدن است. آن ها در سرکوب سیستم ایمنی درمانی استفاده می شوند برای:
• جلوگیری از رد پیوند اندام ها و بافت ( به عنوان مثال، مغز استخوان، قلب، کلیه، کبد )
• درمان بیماری های خود ایمنی یا بیماری هایی که به احتمال زیاد منشاء خود ایمنی دارند ( به عنوان مثال، آرتریت روماتوئید، اسکلروز چندگانه، میاستنی گراویس، پسوریازیس، ویتیلیگو، لوپوس اریتماتوی سیستمیک، سارکوئیدوز، گلومرولواسکلروز فوکال سگمنتال، بیماری کرون، بیماری بهجت، پمفیگوس، و کولیت اولسراتیو ) .
• درمان برخی از بیماری های التهابی غیر خود ایمنی دیگر ( به عنوان مثال، کنترل آسم آلرژیک بلند مدت ) .
عکس داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس