دارونه
لغت نامه دهخدا
دارونه. [ دارْ وَ ن ِ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از بخش صالح آباد شهرستان ایلام که در یک هزارگزی جنوب خاوری صالح آباد و 4 هزارگزی باختر راه شوسه ایلام - مهران واقع و سکنه آن 45 تن است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).
دارونه. [ دارْ وَ ن َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان هنام و بسطام بخش سلسله شهرستان خرم آباد، در 21هزارگزی جنوب خاوری الشتر و 18 هزارگزی خاور شوسه خرم آباد به کرمانشاه واقع و محلی است تپه ماهور. سردسیر. مالاریائی و دارای 90 تن سکنه است. آب آن از چشمه هاو محصول آن غلات ، لبنیات ، حبوبات و پشم. شغل اهالی زراعت و گله داری است. راه آن مالرو است. ساکنین از طایفه حسنوند هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
پیشنهاد کاربران
نام سرزمینی کوه پایه ای و تا حدودی باستانی است که در بین دو تنگه و دو رودخانه ( نهر ) دره شهر و شیخ مکان قرار دارد. این ملک و سر زمین در دست سرخه میری ها بوده است به قول شاعر:
مِلک دارونه ملک دارونه
... [مشاهده متن کامل]
میرات گرون ژه اجداد منه
یعنی:
سرزمین و مزرعه و مُلک دارونه
میراث گران که از اجداد برجای مانده
مِلک دارونه ملک دارونه
... [مشاهده متن کامل]
میرات گرون ژه اجداد منه
یعنی:
سرزمین و مزرعه و مُلک دارونه
میراث گران که از اجداد برجای مانده