دارفزین

لغت نامه دهخدا

دارفزین. [ رَ ]( اِ ) صفه و سکو و دکه ، که در پیش خانه ها بجهت نشستن سازند. ( برهان ). || تکیه گاه. ( برهان ). رجوع به دارابزین ، دارآفرین و داربزین شود. || پنجره. ( انجمن آرا ).

فرهنگ عمید

=دارافزین

پیشنهاد کاربران

بپرس