داربان

لغت نامه دهخدا

داربان. ( اِخ ) ملکی بود بر بعضی از شام و موصل و در کتاب سیر چنان است که از آل جفنه بود و بتی داشت ، نام آن افلون ( ظاهراً: قلون ) و بیرون شهرش آورده بود و آتشی عظیم بلند کرده و می گفت : هر که این بت را سجده نکنددر آتش اندازمش... ( مجمل التواریخ و القصص ص 223 ).

فرهنگ فارسی

ملکی بود بر بعضی از شام و موصل و در کتاب سیر چنان است که از آل جفنه بود و بتی داشت نام آن افلون و بیرون شهرش آورده بود و آتشی عظیم بلند کرده و می گفت هر که این بت را سجده نکند در آتش اندازمش ...

پیشنهاد کاربران

بپرس