دارامب و درومب. [ب ُ دُ رُ ] ( صوت مرکب ) در اصطلاح عوام نماینده صوت نقاره و ضرب و جز آن باشد که در عروسی و جشن بکار آید. چنانکه گوییم : عروس را با دارامب و درومب بردند. || کنایت از شکوه و جلال ظاهری و توخالی.
