دارالکسوه الشریفه، که به اختصار دارالکسوه نام دارد، یک کارگاه هنری واقع در قاهره مصر بود که از سال ۱۸۱۷ تا ۱۹۹۷ فعالیت می کرد. وظیفه این کارگاه، برای بیش از یک قرن، تولید منسوجات مقدس برای اماکن مقدس اسلامی در مکه و مدینه بود.
... [مشاهده متن کامل]
از جمله تولیدات این مجموعه، پرده کعبه است. پوشش پارچه ای و زینتی که برای کعبه و به صورت ساله تولید و جایگزین پرده قبلی می شود. پرده کعبه و سایر منسوجات مقدس، هر ساله برای طی مسیر طولانی از قاهره تا مکه، بار شتران می شد و در میان زائران حج، منتقل می شد. این کارگاه همچنین منسوجات برای مقاصد سلطنتی و دولتی از جمله لباس نظامی و پلیس تولید می کرد. در اوج خود در آغاز قرن بیستم، این کارگاه بیش از ۱۰۰ صنعتگر را برای ساختن منسوجات برای اماکن مقدس استخدام کرده بود. مصر هر سال پرده کعبه جدیدی را برای مکه ارسال می کرد تا اینکه در سال ۱۹۶۲ میلادی، پرده ارسالی، بدون استفاده بازگردانده شد. از آن پس، منسوجات در کارخانه ای اختصاصی در مکه ساخته می شد. ساختمان این کارگاه، اکنون یک انبار دولتی در مصر است.
سنتی دیرینه از ابتدای اسلام در تزئین کعبه با پارچه مصری وجود داشته است. از سال ۷۵۰ ه. ق مصادف با ۱۳۴۹ میلادی، به بعد، موقوفه ای که توسط سلطان مملوک الصالح اسماعیل ایجاد شد، درآمد سه روستای مصر برای تأمین هزینه های بافت پوشش جدید کعبه و همین طور پوششی بر مقبره پیامبر اسلام مقرر شد. همچنین طی این موقوفه، منبر مسجد النبی، هر پنج سال یکبار تعویض می شد. در سال ۱۵۴۰ ه. ق، سلیمان یکم، سلطان عثمانی، هفت روستای دیگر را به این موقوفه اضافه کرد. ساخت این منسوجات در طول قرن ها در نقاط مختلف مصر انجام می شد تا اینکه یک کارگاه اختصاصی برای این کار ایجاد شد.
کارگاه دار الکسوه، در سال ۱۸۱۷ میلادی، توسط محمدعلی پاشا، حاکم عثمانی مصر تأسیس شد. این کارگاه در خیابان الخورنفش در محله الگامالیه قاهره واقع شده بود. در ابتدا، نام این مجموعه، «وارشت الخرونفش» بود که حدود ۴۰۰۰ صنعتگر را برای ساخت انواع منسوجات در استخدام داشت. پس از آنکه یکی از والیان منطقه، وقف نامه ۱۰ روستا که هزینه های این کارگاه را تأمین می کرد، لغو نمود، هزینه های این کارگاه به صورت مستقیم از خزانه داری مصر تأمین می شد. در دهه ۱۸۸۰ میلادی، بیشتر این مجتمع از کار افتاده بود. بخش باقیمانده را نیز دولت تصرف کرد و به تولید منسوجات برای اماکن مقدس اختصاص داد. پس از آن بود که نام این کارگاه به «مصلحات الکسوه الشریفه» تغیر عنوان داده شد. در سال ۱۹۵۳ میلادی، این کارگاه بخشی از وزارت اوقاف مصر شد و نام آن به «دارالکسوه الشریفه» تغییر یافت.
... [مشاهده متن کامل]
از جمله تولیدات این مجموعه، پرده کعبه است. پوشش پارچه ای و زینتی که برای کعبه و به صورت ساله تولید و جایگزین پرده قبلی می شود. پرده کعبه و سایر منسوجات مقدس، هر ساله برای طی مسیر طولانی از قاهره تا مکه، بار شتران می شد و در میان زائران حج، منتقل می شد. این کارگاه همچنین منسوجات برای مقاصد سلطنتی و دولتی از جمله لباس نظامی و پلیس تولید می کرد. در اوج خود در آغاز قرن بیستم، این کارگاه بیش از ۱۰۰ صنعتگر را برای ساختن منسوجات برای اماکن مقدس استخدام کرده بود. مصر هر سال پرده کعبه جدیدی را برای مکه ارسال می کرد تا اینکه در سال ۱۹۶۲ میلادی، پرده ارسالی، بدون استفاده بازگردانده شد. از آن پس، منسوجات در کارخانه ای اختصاصی در مکه ساخته می شد. ساختمان این کارگاه، اکنون یک انبار دولتی در مصر است.
سنتی دیرینه از ابتدای اسلام در تزئین کعبه با پارچه مصری وجود داشته است. از سال ۷۵۰ ه. ق مصادف با ۱۳۴۹ میلادی، به بعد، موقوفه ای که توسط سلطان مملوک الصالح اسماعیل ایجاد شد، درآمد سه روستای مصر برای تأمین هزینه های بافت پوشش جدید کعبه و همین طور پوششی بر مقبره پیامبر اسلام مقرر شد. همچنین طی این موقوفه، منبر مسجد النبی، هر پنج سال یکبار تعویض می شد. در سال ۱۵۴۰ ه. ق، سلیمان یکم، سلطان عثمانی، هفت روستای دیگر را به این موقوفه اضافه کرد. ساخت این منسوجات در طول قرن ها در نقاط مختلف مصر انجام می شد تا اینکه یک کارگاه اختصاصی برای این کار ایجاد شد.
کارگاه دار الکسوه، در سال ۱۸۱۷ میلادی، توسط محمدعلی پاشا، حاکم عثمانی مصر تأسیس شد. این کارگاه در خیابان الخورنفش در محله الگامالیه قاهره واقع شده بود. در ابتدا، نام این مجموعه، «وارشت الخرونفش» بود که حدود ۴۰۰۰ صنعتگر را برای ساخت انواع منسوجات در استخدام داشت. پس از آنکه یکی از والیان منطقه، وقف نامه ۱۰ روستا که هزینه های این کارگاه را تأمین می کرد، لغو نمود، هزینه های این کارگاه به صورت مستقیم از خزانه داری مصر تأمین می شد. در دهه ۱۸۸۰ میلادی، بیشتر این مجتمع از کار افتاده بود. بخش باقیمانده را نیز دولت تصرف کرد و به تولید منسوجات برای اماکن مقدس اختصاص داد. پس از آن بود که نام این کارگاه به «مصلحات الکسوه الشریفه» تغیر عنوان داده شد. در سال ۱۹۵۳ میلادی، این کارگاه بخشی از وزارت اوقاف مصر شد و نام آن به «دارالکسوه الشریفه» تغییر یافت.
