دارالاماره کوفه

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
دار الاماره؛ مقر استاندار و فرماندار، خانه امیر، حاکم نشین، ارگ، ارگ حکومتی. در شهرهایی که امیر و حاکم آنجا حضور داشت، اغلب کنار مسجد جامع شهر، مقر امارت و قصر حکومتی ساخته می شد تا برای اقامه نماز جمعه و ایراد خطبه، فاصله ای نباشد. در کوفه محل استقرار ابن زیاد را دار الاماره می گفتند و مجالس عمومی را در مسجد جامع برگزار می کردند.
اسرای اهل بیت را در کوفه وارد آن مجلس عمومی ساختند و آن گفتگوها میان ابن زیاد و عترت طاهره پیش آمد. در همین قصر که نامش «طمار» بوده، مسلم بن عقیل و هانی را به دستور ابن زیاد شهید کردند.
ساختمان دارالاماره کوفه، به عنوان قدیمی ترین بنای دولتی در اسلام، بدست سعد بن ابی وقاص انجام گرفت. «آثار کوفه قدیم، از جمله دارالاماره از بین رفته و تنها بقایایی از مسجد جامع وجود دارد. اداره آثار باستانی عراق، با تلاش های زیاد، پایه های آن را با حفاری ها پیدا کرد. علایم نشان می دهد که دارالاماره، چهار دیوار به طول 170 متر داشته که ارتفاع متوسط آن 14 متر بوده و هر دیوار از ضلع خارجی به 6 برج نیم دایره متصل بوده و فاصله هر برج با دیگری 60/24 متر و ارتفاع آنها حدود 20 متر بوده است. بنای محکم قصر و نوع مهندسی آن، دارالاماره را از هجوم خارجی مصون می داشته است. کنار برخی درهای اصلی آن نیز اتاق هایی به عنوان زندان و مطبخ بوده است».
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.