داراب شهرستان

دانشنامه آزاد فارسی

داراب، شهرستانواقع در شرق استان فارس، مشتمل بر بخش های مرکزی، رستاق، و فورگ، با مرکزیت اداری شهر داراب. از شمال به شهرستان های نی ریز و استهبان، از شرق به استان هرمزگان، از جنوب به شهرستان لار، و از غرب به شهرستان های زرین دشت و فسا محدود است. اراضی این شهرستان نیمه کوهستانی است و روبه شمال بر ارتفاع آن افزوده می شود و کوه قلات سردو، با ارتفاع ۳,۱۲۶ متر، بلندترین کوه آن است و کوه های مروارید، قشقه، و پنج شاه از دیگر کوه های بلند آن به شمار می روند. رودخانۀ عکس رستم یا رودبار و رودخانۀ تنگ چرخی نیز مهم ترین رودهای آن محسوب می شوند. اقلیم این شهرستان در ارتفاعات شمالی معتدل و در نواحی مرکزی و جنوبی معتدل مایل به گرم، از نظر بارندگی جزو نواحی خشک، و جمعیت آن ۱۷۷,۹۳۸ نفر است (۱۳۸۵). مهم ترین آبادی های آن عبارت اند از داراب، رستاق، دوبرجی، جنت شهر، قلعه بیابان، قدامی، شهنان، نصروان، بختاجرد، پاسخن، مادوان، و سنگ چارک. راه استهبان به حاجی آباد و راه فسا به حاجی آباد و لار، شبکۀ راه های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می دهند. شهرستان داراب مسکنِ طوایفی از ایلات خمسۀ فارس است و ویرانه های شهر باستانی دارابگِرد، که به قلعۀ دهیا یا دخیه معروف است، جزو آثار تاریخی آن است.

پیشنهاد کاربران

بپرس