دار شش در. [رِ ش ِش ْ دَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از دنیا و عالم سفلی به اعتبار شش جهت. ( برهان ) : برو ترک این دار شش در بگوبیا دست از این مار نه سر بشو.خواجو.
