دار استیفاء. [ رِ اِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) به اداره یا دیوانی گفته می شد که کار وزارت دارایی یا ادارات دارایی و امور مالیه کشور را اداره میکرد : عبدالغفار بدار استیفا رود و بگوید مستوفیان را که خط بر حاصل و باقی وی کشند. ( تاریخ بیهقی ).
