دار

ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺭﺍﻟﻬﺠﺮﻩ ( ﻣﺪﻳﻨﻪ ) ﻭ ﺍﻳﻤﺎﻥ، ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺟﺎﻱ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ( ﺍﺯ ﻣﻜّﻪ ) ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﻫﺠﺮﺕ ﻧﻤﻮﺩﻧﺪ ﺩﻭﺳﺖ ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺩﻝ، ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺁﻧﭽﻪ ( ﺍﺯ ﻓﻴﺊ ) ﺑﻪ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺩﺍﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻧﻤﻲ ﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺧﻮﺩ ﺷﺪﻳﺪﺍً ﺩﺭ ﻓﻘﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭﻟﻲ ﻣﻬﺎﺟﺮﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﺩ ﻣﻘﺪّم ﻣﻲ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﻭ ﻛﺴﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺑﺨﻞ ﻧﻔﺲ ﻣﺤﺎﻓﻈﺖ ﺷﻮﻧﺪ، ﺁﻧﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺭﺳﺘﮕﺎﺭﺍﻧﻨﺪ.

دارش بلنده دلبرم دارش بگردم
لارش بلنده دلبرم لارش بگردم
تیل ما من راهتن ای یار جونی
مه قربون دارت برم یار کازرونی
لار درازش رو ببین یار لار بلندم
و پیداست که د - ل جای هم نشیند چون دمبه و لمبه وملخ و مدخ مدک -
سه دیگر - دار = ایست
بدار ای ساربان اخر زمانی
که عهد ما و یار اخر زمانست
وزان بانگ کاید در آن رهگذار
که : ره ده مر این را و آن را بدار.
اسدی.
مدار او را ببوم ماه آباد
سوی مروش گسی کن با دل شاد.
فخرگرگان ( ویس و رامین ) .
بفرمود آنگهی کو را درآرید
ورا چندین زمان بر در مدارید
نظامی
ای ساربان درنگ درنگ
وادار شتر مرون به تنگ
-
چهارم - دار = بگمار
یکی دیده بان بر سر کوه دار
سپه را ز دشمن بی اندوه دار
فردوسی.
پنجم = مدارا
ز زابلستان گر ز ایران سپاه
هر آنکس که آیند زنهار خواه
بدار و بپوزش بیارای مهر
نگه کن بدین کار گردان سپهر.
فردوسی
ششم - دار=اداره و انرا در شهردار و اب دار توان دید -
جهان را به آیین شاهی بدار
چو آمختی از پاک پروردگار.
فردوسی.
عزیز باش و بزرگی بدانکه خواهی ده
امیر باش و جهان را چنانکه خواهی دار.
فرخی.
ترا دادم این پادشاهی ، بدار
به هر جای خیره مکن کارزار.
فردوسی.
سپه را تو اینک بایین بدار
که تا من پیاده کنم کارزار
عبدالغفار بدار استیفا رود و. . . ( تاریخ بیهقی ) .

هفتم - دار= پاسبانی و برابر بان نیز است چون پاسبان پاسدار - شهردار=شهربان
نشستنگه شهریاران خویش
بدارید از این پس به آیین و کیش.
فردوسی.
نگه کرد گودرز تا پشت اوی
که دارد ز گردان پرخاشجوی ؟
فردوسی.
که اینرا بدارید چون جان پاک
نباید که بیند ورا باد و خاک.
فردوسی.
بنفشه گفت که گر یار تو بشد مگری
بیادگار دو زلفش مرا بگیر و بدار.
فرخی
هشتم - دار بشمار اوردن
هنر نزد ایرانیان است و بس
ندارند شیر ژیان را بکس.
فردوسی.
نگرتا نداری ببازی جهان
نه برگردی از نیک پی همرهان.
فردوسی.

مانند=آوردن، ور. {ور دار}
《سردار، سرور》《باردار، بار ور》《نامدار، نام آور》《دلدار، دلاور یا دلوار. 》همه این واژگان فارسی هستند.
دار، وار، ور، آور همانطور که دیدید در فارسی خیلی گسترده است. ولی در ترکی اینگونه نیست.
به آور میگویند=گَتی
به ندار می گویند=یُوخجول
و واژه ای همانند یا شبیه 《وار》از دید معنایی وجود ندارد.
برابر ترکی ( وار ) و ( دار ) =بُل است.
وهمچنین پسوند《ار》یکی از پسوند های کهن در فارسی است. مانند=بار، خار، کار، نگار، دیدار، گار و. . . . .
گار = ( خداوندگار، پروردگار، آموزگار )
این واژه از فارسی به ترکی راه یافته.

الف ) دارهای افقی:
دارهایی هستند که به موازات سطح زیمین نصب می شوند و بافنده برای بافت بایستی روی آن بنشیند لذا عوارض حادی در انحنای ستون فقرات و شکل لگن خاصره ایجاد می شود. دارهای افقی مورد استفاده در خانواده های کوچ نشین فاقد راست روها می باشند تا عمل نصب و حمل و نقل به سهولت انجام شود.

دیگری اون به این دلیله که انگار افرادی که در آن خانه زندگی می کنند در حال رفت و آمد و مثل این که در آن خانه دور بزنند.