دادگاه های متعاقب نورنبرگ ( یا دادگاه های نظامی نورنبرگ، ۱۹۴۶–۱۹۴۹ ) دوازده دادگاه نظامی برای جنایات جنگی بود که رهبران آلمان نازی ( ۱۹۳۳–۱۹۴۵ ) مرتکب شده بودند. دادگاه های متعاقب نورنبرگ پس از دادگاه نورنبرگ که توسط دادگاه نظامی بین المللی برگزار شد و در اکتبر ۱۹۴۶ به پایان رسید، تشکیل شد. محاکمه های بعدی نورنبرگ توسط دادگاه های نظامی ایالات متحده برگزار شد و به پرونده های جنایت علیه بشریت ارتکاب یافته توسط جامعه تجاری آلمان نازی، به ویژه جنایات استفاده از نیروی کار اجباری و غارت کشورهای اشغال شده، و جنایات جنگی افسران ورماخت که مرتکب جنایات علیه اسیران جنگی متفقین، پارتیزان ها و چریک ها شدند اختصاص داشت.
... [مشاهده متن کامل]
متفقین در ابتدا قصد داشتند چندین دادگاه بین المللی برای جنایات جنگی در دادگاه نظامی بین المللی تشکیل دهند، اما شکست خورد زیرا متفقین نتوانستند بر سر مدیریت قانونی و مدیریت مناسب جنایتکاران جنگی نظامی و غیرنظامی به توافق برسند؛ با این حال، قانون شماره ۱۰ ( ۲۰ دسامبر ۱۹۴۵ ) شورای کنترل متفقین به مقامات نظامی هر منطقه اشغالی در آلمان اجازه داد تا افراد و سربازانی را که مظنون به جنایت جنگی هستند محاکمه کنند. بر اساس این قانون، مقامات ایالات متحده پس از پایان محاکمه اولیه نورنبرگ علیه جنایتکاران بزرگ جنگی اقدام به برگزاری دوازده محاکمه دیگر در نورنبرگ کردند. تمام قضات و همچنین دادستان ها در این محاکمات آمریکایی بودند. رئیس دادستان سرتیپ تلفورد تیلور بود. در سایر مناطق اشغالی نیز محاکمات مشابهی صورت گرفت.
دوازده محاکمه ایالات متحده از ۹ دسامبر ۱۹۴۶ تا ۱۳ آوریل ۱۹۴۹ برگزار شد. محاکمات به شرح زیر بود:
روند نورنبرگ ۳۸۸۷ پرونده را آغاز کرد که حدود ۳۴۰۰ مورد لغو شد. ۴۸۹ پرونده با ۱۶۷۲ متهم به محاکمه رفتند. ۱۴۱۶ نفر از آنها مجرم شناخته شدند. کمتر از ۲۰۰ نفر اعدام شدند و ۲۷۹ متهم دیگر به حبس ابد محکوم شدند. در دهه ۱۹۵۰ تقریباً همه آنها آزاد شده بودند. بسیاری از احکام زندان طولانی با عفو عمومی تحت فرمان کمیسر عالی جان جی مک کلوی در سال ۱۹۵۱، پس از فشارهای سیاسی شدید، به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. ده حکم اعدام برجسته از دادگاه آینزاتس گروپن به مجازات زندان تبدیل شد. بسیاری دیگر که احکام زندان دریافت کرده بودند، بلافاصله آزاد شدند.
... [مشاهده متن کامل]
متفقین در ابتدا قصد داشتند چندین دادگاه بین المللی برای جنایات جنگی در دادگاه نظامی بین المللی تشکیل دهند، اما شکست خورد زیرا متفقین نتوانستند بر سر مدیریت قانونی و مدیریت مناسب جنایتکاران جنگی نظامی و غیرنظامی به توافق برسند؛ با این حال، قانون شماره ۱۰ ( ۲۰ دسامبر ۱۹۴۵ ) شورای کنترل متفقین به مقامات نظامی هر منطقه اشغالی در آلمان اجازه داد تا افراد و سربازانی را که مظنون به جنایت جنگی هستند محاکمه کنند. بر اساس این قانون، مقامات ایالات متحده پس از پایان محاکمه اولیه نورنبرگ علیه جنایتکاران بزرگ جنگی اقدام به برگزاری دوازده محاکمه دیگر در نورنبرگ کردند. تمام قضات و همچنین دادستان ها در این محاکمات آمریکایی بودند. رئیس دادستان سرتیپ تلفورد تیلور بود. در سایر مناطق اشغالی نیز محاکمات مشابهی صورت گرفت.
دوازده محاکمه ایالات متحده از ۹ دسامبر ۱۹۴۶ تا ۱۳ آوریل ۱۹۴۹ برگزار شد. محاکمات به شرح زیر بود:
روند نورنبرگ ۳۸۸۷ پرونده را آغاز کرد که حدود ۳۴۰۰ مورد لغو شد. ۴۸۹ پرونده با ۱۶۷۲ متهم به محاکمه رفتند. ۱۴۱۶ نفر از آنها مجرم شناخته شدند. کمتر از ۲۰۰ نفر اعدام شدند و ۲۷۹ متهم دیگر به حبس ابد محکوم شدند. در دهه ۱۹۵۰ تقریباً همه آنها آزاد شده بودند. بسیاری از احکام زندان طولانی با عفو عمومی تحت فرمان کمیسر عالی جان جی مک کلوی در سال ۱۹۵۱، پس از فشارهای سیاسی شدید، به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. ده حکم اعدام برجسته از دادگاه آینزاتس گروپن به مجازات زندان تبدیل شد. بسیاری دیگر که احکام زندان دریافت کرده بودند، بلافاصله آزاد شدند.
