دادگاه آینزاتس گروپن. دادگاه آینزاتس گروپن ( انگلیسی: Einsatzgruppen trial ) نهمین دادگاه از دوازده دادگاه جنایت جنگی برگزارشده توسط نیروهای آمریکایی در نورنبرگ بود که پس از پایان جنگ جهانی دوم و در سال های ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸ برگزار شد. این دادگاه برای محاکمه تعدادی از فرماندهان و افسران ارشد آینزاتس گروپن که در اروپای تحت اشغال آلمان نازی دست به کشتار می زدند برگزار شد.
در این دادگاه ۲۴ متهم حضور داشتند. برای ۱۴ نفر از آن ها حکم اعدام صادر شد که تنها ۴ مورد آن اجرا شد و باقی تقلیل یافت. تا سال ۱۹۵۸ تمامی زندانیان از دادگاه آزاد شده بودند.
آینزاتس گروپن جوخه های سیار کشتار اس اس بودند که در پشت خطوط جبهه شرق اروپا در جنگ جهانی دوم فعالیت می کردند. از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ آن ها بیش از یک میلیون یهودی و ده ها هزار پارتیزان، کولی، معلول، کمیسار سیاسی و مردمان اسلاو را کشتند. ۲۴ متهم این دادگاه از افسران آینزاتس گروپن بودند که با اتهامات مربوط به کشتار جمعی روبه رو بودند.
قاضی های دادگاه مایکل موسمانو از پنسیلوانیا، جان جی. اسپایت از آلاباما و ریچارد دی. دیکسون از کارولینای شمالی بودند. هم چنین بنجامین فرنز وکیل مجارستانی که در کودکی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرده بود نیز دادستان کل این دادگاه بود.
این دادگاه از ۲۹ سپتامبر ۱۹۴۷ تا ۱۰ آوریل ۱۹۴۸ به طول انجامید.
• جنایت علیه بشریت از طریق آزار و شکنجه در زمینه های سیاسی، نژادی و مذهبی، قتل، نابودی، زندانی کردن و دیگر اعمال غیرانسانی علیه شهروندان آلمان و دیگر کشورها، بر طبق یک برنامه سازمان یافته نسل کشی.
• جنایات جنگی به دلایل مشابه، و ویرانی و انهدامی که از نظر نظامی غیرضروری و توجیه ناپذیرند.
• عضویت در سازمان های تبهکار، اس اس، اس دی، یا گشتاپو که در دادگاه نورنبرگ از آن ها به عنوان سازمان های تبهکار از آن ها نام برده شده بود.
علیه تمامی متهمان در هر سه مورد اعلام جرم شد. تمامی متهمان خود را بی گناه خواندند. دادگاه در نهایت تمامی آن ها را در تمامی موارد متهم شناخت ( به جز فلیکس رول و ماتیاس گراف که تنها در مورد سوم متهم شناخته شدند ) .
• اشتراوخ در زمان تنظیم کیفرخواست از حملات صرع رنج می برد و او در دفاع خود سعی داشت تا دادگاه را راضی کند که به دلایل پزشکی او را از روند محاکمه خارج کنند اما دادگاه خواست او را نپذیرفت و بیان کرد که شهادت های اشتراوخ در دادگاه نشان می دهد که وی توانایی ماندن در دادگاه را دارد.
• با این که فندلر در هر سه مورد متهم شناخته شد اما شواهد کافی برای آن که ثابت کند که وی در طرح ریزی کشتارها نقش داشته است یافت نشد. به نظر می رسید که سمت وی بیشتر یک پست اداری بوده است.
• رول تنها در مورد سوم متهم شناخته شد و دادگاه وی را در موارد اول و دوم بی گناه شناخت و بیان کرد که وی به عنوان یک افسر دون پایه مسئولیتی در قبال بی رحمی های صورت گرفته توسط گروه D آینزاتس گروپن نداشت و در مقامی نبود که بتواند از آن جلوگیری کند و با آن که او از کشتارها آگاه بود اما این اثبات نشد که وی شخصاً در کشتارها مشارکت داشته است.
• گراف تنها به دلیل عضویت در اس دی متهم شناخته شد. در واقع وی به دلیل آنچه "بی تفاوتی عمومی نسبت به سازمان" خوانده می شد، از اس اس اخراج شده بود. وی هم چنین تلاش کرده بود که از اس دی نیز خارج شود. وی در موارد اول و دوم بی گناه شناخته شد زیرا او به عنوان یک افسر دون پایه هیچ سمت فرماندهی را بر عهده نداشت و حتی یک پیشنهاد فرماندهی را نپذیرفته بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر این دادگاه ۲۴ متهم حضور داشتند. برای ۱۴ نفر از آن ها حکم اعدام صادر شد که تنها ۴ مورد آن اجرا شد و باقی تقلیل یافت. تا سال ۱۹۵۸ تمامی زندانیان از دادگاه آزاد شده بودند.
آینزاتس گروپن جوخه های سیار کشتار اس اس بودند که در پشت خطوط جبهه شرق اروپا در جنگ جهانی دوم فعالیت می کردند. از سال ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ آن ها بیش از یک میلیون یهودی و ده ها هزار پارتیزان، کولی، معلول، کمیسار سیاسی و مردمان اسلاو را کشتند. ۲۴ متهم این دادگاه از افسران آینزاتس گروپن بودند که با اتهامات مربوط به کشتار جمعی روبه رو بودند.
قاضی های دادگاه مایکل موسمانو از پنسیلوانیا، جان جی. اسپایت از آلاباما و ریچارد دی. دیکسون از کارولینای شمالی بودند. هم چنین بنجامین فرنز وکیل مجارستانی که در کودکی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرده بود نیز دادستان کل این دادگاه بود.
این دادگاه از ۲۹ سپتامبر ۱۹۴۷ تا ۱۰ آوریل ۱۹۴۸ به طول انجامید.
• جنایت علیه بشریت از طریق آزار و شکنجه در زمینه های سیاسی، نژادی و مذهبی، قتل، نابودی، زندانی کردن و دیگر اعمال غیرانسانی علیه شهروندان آلمان و دیگر کشورها، بر طبق یک برنامه سازمان یافته نسل کشی.
• جنایات جنگی به دلایل مشابه، و ویرانی و انهدامی که از نظر نظامی غیرضروری و توجیه ناپذیرند.
• عضویت در سازمان های تبهکار، اس اس، اس دی، یا گشتاپو که در دادگاه نورنبرگ از آن ها به عنوان سازمان های تبهکار از آن ها نام برده شده بود.
علیه تمامی متهمان در هر سه مورد اعلام جرم شد. تمامی متهمان خود را بی گناه خواندند. دادگاه در نهایت تمامی آن ها را در تمامی موارد متهم شناخت ( به جز فلیکس رول و ماتیاس گراف که تنها در مورد سوم متهم شناخته شدند ) .
• اشتراوخ در زمان تنظیم کیفرخواست از حملات صرع رنج می برد و او در دفاع خود سعی داشت تا دادگاه را راضی کند که به دلایل پزشکی او را از روند محاکمه خارج کنند اما دادگاه خواست او را نپذیرفت و بیان کرد که شهادت های اشتراوخ در دادگاه نشان می دهد که وی توانایی ماندن در دادگاه را دارد.
• با این که فندلر در هر سه مورد متهم شناخته شد اما شواهد کافی برای آن که ثابت کند که وی در طرح ریزی کشتارها نقش داشته است یافت نشد. به نظر می رسید که سمت وی بیشتر یک پست اداری بوده است.
• رول تنها در مورد سوم متهم شناخته شد و دادگاه وی را در موارد اول و دوم بی گناه شناخت و بیان کرد که وی به عنوان یک افسر دون پایه مسئولیتی در قبال بی رحمی های صورت گرفته توسط گروه D آینزاتس گروپن نداشت و در مقامی نبود که بتواند از آن جلوگیری کند و با آن که او از کشتارها آگاه بود اما این اثبات نشد که وی شخصاً در کشتارها مشارکت داشته است.
• گراف تنها به دلیل عضویت در اس دی متهم شناخته شد. در واقع وی به دلیل آنچه "بی تفاوتی عمومی نسبت به سازمان" خوانده می شد، از اس اس اخراج شده بود. وی هم چنین تلاش کرده بود که از اس دی نیز خارج شود. وی در موارد اول و دوم بی گناه شناخته شد زیرا او به عنوان یک افسر دون پایه هیچ سمت فرماندهی را بر عهده نداشت و حتی یک پیشنهاد فرماندهی را نپذیرفته بود.
wiki: دادگاه آینزاتس گروپن