دادکار

لغت نامه دهخدا

دادکار. ( ص مرکب ) که کار وی عدالت باشد. که عدالت پیشه دارد :
که پاکست آن داور دادکار
که مربندگان را کند شهریار.
شمسی ( یوسف و زلیخا ).

فرهنگ عمید

آن که کارش اجرای عدالت است، عدالت پیشه.

پیشنهاد کاربران

بپرس