داتامش ( یونانی: دتامیس ) نام ایرانی است که منعکس کننده ایرانی باستان *Dātama - یا *Dātāma - ، حتی یک فرم کوتاه شده دو ساقه ای *Dāta - m - a - از یک نام ترکیبی مثل *Dātamiθra - یا یک ترکیب کوتاه نشده *Dātāma - از *Dāta - ama - ( کسی که به او نیرو داده شده ) است.
... [مشاهده متن کامل]
بهترین کسی که با این نام شناخته شده، داتامش ( متولد ۴۰۷ پ. م. یا زودتر - درگذشت ۳۶۲ پ. م. ) پسر کامیسارس کاریایی ( که اسمش به نظر ایرانی اصل می رسد ) است که بر قسمتی از کیلیکیه از اوایل حکومت اردشیر دوم ( ۴۰۵ - ۳۵۹ پ. م. ) و پافلگونیان سکاثیسه ( احتمالاً شاهزاده بوده ) فرمانروایی می کرده است. بیشترین اطلاعات دردسترس درباره داتامش در گزارش زندگانی داتامش توسط کرنلیوس نپوس یافت شده ولی، جدای از قصور بدنامی کارش، کار آسانی نیست که این اطلاعات را با دیگر منابع آشتی دهیم.
داتامش فرمانده محافظان شخصی اردشیر دوم بود. داتامش فرزند مردی از اهالی کاریان و زنی از اهالی سیتیان بود. به هنگام جنگ علیه کادوسیان ها، خودی نشان داده بود و به همین جهت به آن فرماندهی منصوب شد. حدود سال ۳۷۸ پ. م وی فرماندار مناطقی از کاپادوکیه شده بود، او را مأمور کرده بودند که شورش اوتیس شاه پافلاگونیا را سرکوب کند. اندک اندک وی تبدیل به یکی از نیرومندترین فرمانداران آسیای صغیر شد. فعالیت های پرتحرک داتامش رضایت شاه ایران را جلب کرد و به همین خاطر به عنوان پاداش، سپاهیان عظیمی را به سوی وی اعزام داشت. ولی این ترقی سریع داتامش، در به دست آوردن قدرت، حسادت درباریان را برانگیخت، آن ها منتظر فرصت بودند تا از وی غیبت و بدگویی کنند. پاندان تس خزانه دار سلطنتی که از دوستان داتامش بود، طی نامه ای به وی اخطار کرد که چیزی نمانده است که از سوی درباریان مورد بدگویی قرار گیرد و این در صورتی است که در جنگ شکست بخورد، زیرا عادت شاه بر آن است که پیروزی ها را نتیجه کار خود و شکست ها را نتیجه کار سردارانش بداند. از آن پس داتامش با احتیاط فراوان عمل می کرد و کوشید تا مناطق همجوارش را تحت تسلط خود درآورد. این مناطق اکثراً متعلق به همان شاهزاده های شورشی بود. بدین ترتیب وی به تدریج موفق شد که فرمانروای بسیاری از سرزمین های بین توروس و دریای سیاه گردد. داتامش جایگزین فارناباز دوم در لشکرکشی هخامنشیان به مصر شد. در بهار ۳۷۳ پ. م وی علناً رفتاری کرد که نشان می داد که فرمانروایی مستقل است. سکه هایی از آن دوران و به سبک ایرانی که توسط داتامش ضرب شده بودند هنوز در دست است. ( به ویژه این سکه ها نقش اهورامزدای مجهز به دو بال را دارند )
... [مشاهده متن کامل]
بهترین کسی که با این نام شناخته شده، داتامش ( متولد ۴۰۷ پ. م. یا زودتر - درگذشت ۳۶۲ پ. م. ) پسر کامیسارس کاریایی ( که اسمش به نظر ایرانی اصل می رسد ) است که بر قسمتی از کیلیکیه از اوایل حکومت اردشیر دوم ( ۴۰۵ - ۳۵۹ پ. م. ) و پافلگونیان سکاثیسه ( احتمالاً شاهزاده بوده ) فرمانروایی می کرده است. بیشترین اطلاعات دردسترس درباره داتامش در گزارش زندگانی داتامش توسط کرنلیوس نپوس یافت شده ولی، جدای از قصور بدنامی کارش، کار آسانی نیست که این اطلاعات را با دیگر منابع آشتی دهیم.
داتامش فرمانده محافظان شخصی اردشیر دوم بود. داتامش فرزند مردی از اهالی کاریان و زنی از اهالی سیتیان بود. به هنگام جنگ علیه کادوسیان ها، خودی نشان داده بود و به همین جهت به آن فرماندهی منصوب شد. حدود سال ۳۷۸ پ. م وی فرماندار مناطقی از کاپادوکیه شده بود، او را مأمور کرده بودند که شورش اوتیس شاه پافلاگونیا را سرکوب کند. اندک اندک وی تبدیل به یکی از نیرومندترین فرمانداران آسیای صغیر شد. فعالیت های پرتحرک داتامش رضایت شاه ایران را جلب کرد و به همین خاطر به عنوان پاداش، سپاهیان عظیمی را به سوی وی اعزام داشت. ولی این ترقی سریع داتامش، در به دست آوردن قدرت، حسادت درباریان را برانگیخت، آن ها منتظر فرصت بودند تا از وی غیبت و بدگویی کنند. پاندان تس خزانه دار سلطنتی که از دوستان داتامش بود، طی نامه ای به وی اخطار کرد که چیزی نمانده است که از سوی درباریان مورد بدگویی قرار گیرد و این در صورتی است که در جنگ شکست بخورد، زیرا عادت شاه بر آن است که پیروزی ها را نتیجه کار خود و شکست ها را نتیجه کار سردارانش بداند. از آن پس داتامش با احتیاط فراوان عمل می کرد و کوشید تا مناطق همجوارش را تحت تسلط خود درآورد. این مناطق اکثراً متعلق به همان شاهزاده های شورشی بود. بدین ترتیب وی به تدریج موفق شد که فرمانروای بسیاری از سرزمین های بین توروس و دریای سیاه گردد. داتامش جایگزین فارناباز دوم در لشکرکشی هخامنشیان به مصر شد. در بهار ۳۷۳ پ. م وی علناً رفتاری کرد که نشان می داد که فرمانروایی مستقل است. سکه هایی از آن دوران و به سبک ایرانی که توسط داتامش ضرب شده بودند هنوز در دست است. ( به ویژه این سکه ها نقش اهورامزدای مجهز به دو بال را دارند )
