دائوزونگ

امپراتور دائوزونگ ( به چینی:辽道宗؛ پین یین:Liáo Dàozōng؛ ۱۴ سپتامبر ۱۰۳۲ – ۱۲ فوریه ۱۱۰۱ ) امپراتور دودمان لیائو در شمال شرقی چین بود. او در ۱۰۵۵ میلادی جانشین پدرش شینگ زونگ گردید و تا ۱۱۰۱ میلادی - که به قتل رسید - سلطنت کرد. جای او را نوه اش، تیان زو، گرفت.
دوره سلطنت او ادامهٔ گسترش و رونق بودیسم در لیائو می باشد. امپراتور دائوزونگ برای نخستین بار از زمان امپراتور تای زونگ در ۹۴۷ میلادی، لفظ لیائو بزرگ را برای قلمرو خویش به کار برد.
او یکبار در ۱۰۶۶ میلادی از سوءقصد جان سالم بدر برد؛ هنگامی که گروهی از خیتان ها که از حکم دادگاه چینی مبنی بر محکومیت‍شان ناراضی بودند، حین مراسم شکار به او حمله کردند. امپراتور از این حمله نجات یافت و شورشیان نیز اعدام شدند. اما این واقعه باعث شد که او فرمانی در سال ۱۰۷۰ میلادی صادر کند که به موجب آن، دادگاه های مردم چین و خیتان ها از یکدیگر تفکیک می یافت.
دوره حکومت دائوزونگ با فساد و رشوه خواری های فراوان همراه شد. ولخرجی های او در ساخت معابد بودایی و قصرهای مختلف، بر این مشکلات می افزود. بسیاری از مردم زیردست او از مالیات های سنگین و تبعیض فراوان خشمگین بودند. خصوصاً مردم جورچن که در اواخر پادشاهی دائوزونگ دست به شورشی فراگیر زدند که عاقبت به سقوط دودمان لیائو ختم گردید.