دائم الطهاره

لغت نامه دهخدا

( دائم الطهارة ) دائم الطهارة. [ ءِ مُطْ طَ رَ ] ( ع ص مرکب ) که پیوسته با طهارت بود. که همه گاه پاکیزگی پیش گیرد.

فرهنگ فارسی

آنکه پیوسته باطهارت باشد

پیشنهاد کاربران

بپرس