داءالذئب

لغت نامه دهخدا

داءالذئب. [ ئُذْ ذِ ] ( ع اِ مرکب )گرسنگی. جوع. گرسنگی که دور نتوان کرد. داءالکلب.

پیشنهاد کاربران

بپرس