دِئوس. این واژه از بُنواژه ایرانی دیو که در ایرانی باستان بگونه دَئیووَ گویش میشده است و در زبان یونانی واژه زئوس که خدای خدایان بوده و در زبان رومی باستان یووِ یا ژووه یا ژوپیتر که برابر با دیو پدر میباشد
... [مشاهده متن کامل]
... [مشاهده متن کامل]
و در زبان لاتین دئوس از همین گرفته شده است. این واژه نهادِ ایرانی دارد و با واکهای لاتینی بگونه Theos نوشته می شود. پیشوند Theo ( و یا The پیش از واکهای اوا دار ) ، در واژه هایی چون Theology و Theodidact، برگرفته شده از همین واژه ایرانی دیو می باشد.