خیمگی. [ خ َ م َ / م ِ] ( ص نسبی ) منسوب به خیمه. آنچه یا آنکه به خیمه و سراپرده بستگی دارد. || آنکه فرمان خیمه برپای کردن می دهد. ( ناظم الاطباء ). || دربان خیمه. ( ناظم الاطباء ). فراش. ( آنندراج ) : الا یا خیمگی خیمه فروهل که پیش آهنگ بیرون شد ز منزل.
منوچهری.
فرهنگ فارسی
منسوب به خیمه یا آنکه فرمان خیمه بر پای کردن می دهد .
