خیمه گاه

[ویکی فقه] در منطقه نبرد، خیمه ها و چادرهایی برای سکونت خاندان امام حسین علیه السّلام و یارانش بر پا شده بود. مکان استقرار خیمه ها حدود سیصد متر، با میدان جنگ فاصله داشت.
امروزه، در جنوب غربی حرم مطهر و ۲۵۰ متری صحن، مکانی را به مساحت دو هزار متر مربع دیوار کشی کرده اند و در وسط آن ساختمانی شبیه خیمه ای بزرگ ساخته اند که چهار صد متر مربع مساحت دارد.
قسمت های خیمه گاه
وسط ساختمان، سمت قبله، جایگاه امام سجاد علیه السّلام و محل عبادت آن حضرت است. در قسمت ورودی، در بزرگی است که با چند پله به سطح خیمه گاه می رسد. بعد از در ورودی، سمت راست و چپ شانزده فرو رفتگی قوسی شکل همانند کجاوه در دو طرف با آجر ساخته اند که نشان از شانزده کجاوه ای است که خانواده های شهیدان کربلا را از آن جا به سوی کوفه بردند. در قسمت پایانی و سمت راست ساختمان، که حدود ۵/ ۱ متر گودتر است، غرفه ای حدود بیست متر قرار دارد که محل عبادت اهل بیت بود. بر سر در و آستان ورودی خیمه گاه شعرهایی از سید حسین علوی کربلایی روی سنگ مرمر نقش بسته است. در زیر خیمه گاه چاهی است که به چاه حضرت عباس علیه السّلام مشهور است و مردم از آب آن می نوشند و صورت خود را می شویند.
نظر دیگر در مورد مکان خیمه گاه
برخی مکان اصلی قتلگاه را در نزدیکی مستشفی حسین (بیمارستان امام حسین علیه السلام) می دانند. این نظر بر اساس شواهد صحیح تر است، زیرا تا قبل از قرن چهاردهم کسانی که خیمه گاه را دیده اند آن را در جایی که اکنون بیمارستان امام حسین علیه السّلام است ذکر کرده اند.
قبر ابن فهد حلی
...

[ویکی شیعه] خیمه گاه (به عربی: مُخَیم) از زیارتگاه های شیعیان در کربلا است که در محل برپایی خمیه های امام حسین(ع) و یارانش در واقعه عاشورا بنا شده است. بنای نخستین آن به قرن دهم قمری برمی گردد.
خیمه سوزان از آیین های عزاداری در ماه محرّم است. این مراسم در برخی از شهرهای عراق و ایران برگزار می شود.
در واقعه کربلا آرایش خیمه های امام حسین(ع) حالت نعل اسبی داشت تا حفاظت بیشتری داشته باشد. در پشت این خیمه ها خندق حفر شده بود تا از آن سمت، مورد تهاجم قرار نگیرند. اولین خیمه ای که نصب شده خیمه امام حسین(ع) بود. این خیمه محل جلسات و بزرگ ترین خیمه بود.

خیمه گاه (همدان). خیمه گاه، روستایی از توابع بخش پیشخور شهرستان فامنین در استان همدان ایران است.
این روستا در دهستان پیشخور قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۸ نفر ( ۵ خانوار ) بوده است.