خیمه برکندن. [ خ َ / خ ِ م َ / م ِ ب َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) خیمه را فرود آوردن و از مکان خود برداشتن. کنایه از تخلیه کردن مکان است : سعدی چو شد هندوی تو هل تا رسد بر موی توکو خیمه از پهلوی تو فردای محشر برکند.سعدی.