خیمنس د سینروس فرانسیسکو

خیمِنِس دِ سِینروس فرانسیسکو (۱۴۳۶م ـ۱۵۱۷)(Ximenes, de Cisneros Francisco)
کشیش و سیاستمدار اسپانیایی. در مادرید به دنیا آمد. در ۱۴۹۲م به عنوان اعتراف نیوش خاص ملکه ایزابل منصوب شد. او در دانشگاه سالامانکا در رشتۀ علوم دینی و حقوق مدنی تحصیل کرد و حِرفۀ کشیشی درپیش گرفت. مدّتی را در رم گذراند و پاپ پل دوم او را به منصبی در کلیسای اسپانیا منصوب کرد، اما مندوسا، اُسقف اَعظم تولِدو، حاضر نشد این سمت را به او اعطا کند و پافشاری خیمنس برای تصدی این سمت سبب شد تا مندوسا او را دستگیر و شش سال زندانی کند. در ۱۴۹۵م اسقف اعظم تولدو درگذشت و ملکه ایزابل از پاپ خواست تا خیمنس را به این سمت منصوب کند. خیمنس در منصب اسقف اعظم تولدو اصلاحاتی در کلیسای اسپانیا انجام داد و به مسیحی کردن مسلمانان توجه فراوان داشت. پس از مرگ ملکه ایزابل در ۱۵۰۴، خیمنس وارد دنیای سیاست شد و پس از مرگ همسر ایزابل، خیمنس نایب السلطنۀ پادشاه خردسال اسپانیا شد. او به تقویت نیروی دریایی اسپانیا همّت گماشت و در ۱۵۰۸ دانشگاه آلکالا را تأسیس و کتاب مقدس چندزبانه ای را به هزینۀ خود در این دانشگاه چاپ کرد. در این انجیل، آیات به زبان های باستانی چاپ شده است.