خیفاء

لغت نامه دهخدا

خیفاء. [ خ َ ] ( ع ص ) مؤنث اخیف. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
- ناقه خیفاء ؛ناقه ای که پوست پستان وی فراخ باشد. ( منتهی الارب ). ج ، خیفاوات.
- || ناقه فراخ پستان. ( منتهی الارب ). ج ، خیفاوات.
|| نوشته یاشعری که یک کلمه آن منقوط و کلمه دیگر غیر منقوط باشد. ( از مطول ).

پیشنهاد کاربران

بپرس