خیصاء. [ خ َ ] ( ع ص ) مؤنث اخیص. || زن کلان و ضعیف. || بزی که یک شاخ وی راست استاده و شاخ دیگر بسرش چسبیده باشد. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). - عنز خیصاء ؛ ماده بز یک شاخ. ( منتهی الارب ). || زنی که یک چشم وی خرد و دیگری کلان باشد. || عطیه اندک. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ). ج ، خیص.
