خیزران مثجر

لغت نامه دهخدا

خیزران مثجر. [ خ َ زُ / زَ ن ِ م ُ ث َج ْ ج َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) بیدانبوب دار. ( منتهی الارب ). رجوع به ثجر شود.

فرهنگ فارسی

بید انبوب دار

پیشنهاد کاربران

بپرس