خیرودکنار

خیرودکنار، روستایی است از توابع بخش مرکزی شهرستان نوشهر در استان مازندران ایران.
این روستا در دهستان خیرودکنار قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۵۰۰ نفر ( ۶۳۳خانوار ) بوده است. این جمعیت شامل افراد بومی وغیربومی وخوش نسین است در خانه بهداشت این روستا جمعیت ۱۹۲۱ نفر ثبت شده است که جمعیت کامل روستا نمی باشدبه دلیل اینکه بسیاری از خانواده های این روستا در این خانه بهداشت دارای پرونده ای نمی باشند و در بهداشت شهری پرونده دارند[ ۲] خیررودکنار نام بلوکی از بلوکات ناحیه تنکابن در مازندران ( در گذشته دور ) . عده قرای آن ۱۷ و مساحت آن نیم فرسخ، مرکز آن خیررودکنار. جمعیت تقریباً ۳۰۰۰نفر می باشد. ( یادداشت مؤلف ) . و رجوع به خیررود کنار شود. خیررودکناریکی از کهن ترین روستاهای مرکزی نوشهر می باشد که دارای قدمتی سیاسی وتاریخی می باشد. این دهستان همواره مرکز امور سیاسی درگذشته وحال بوده است و در دوران انقلاب یکی از مراکز عمده جنبش های انقلابی بوده است.
مردم خیرودکنار از قومیت طبری هستند. [ ۳] مردم خیرودکنار به زبان طبری و گویش کجوری سخن می گویند. [ ۴]
نام روستا برگرفته از رودخانه ای است که درمجاورت آن قراردارددرواقع چون روستا در حاشیه رودخانه خیررودقرار گرفته است به این نام نامیده شده است.
این روستا در ۹کیلومتری مرکز شهرنوشهر واقع شده است. برای دسترسی به این روستا سه مسیر ارتباطی اصلی وجوددارد. مسیرهای رسیدن به این روستا از طرف نوشهر عبارتند از:
• جاده نوشهر رویان، روستای امیررود، روستای مارگیرده، روستای خیررودکنار
• جاده نوشهر رویان، روستای لتینگان، روستای سنگتو، روستای خیررودکنار
• جاده نوشهر رویان، روستای سیدعلی کیا سلطان، روستای خیررودکنار
قابل ذکر است تمامی جاده های فوق از نعمت آسفالت برخوردار می باشند.
استان مازندران پیش از اسلام تپورستان ( به پهلوی: ) نامیده می شد که برگرفته از نام قوم تپوری ( به یونانی: Τάπυροι ) می باشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد. [ ۵] [ ۶] [ ۷] به اعتقاد مورخان آماردها نخستین سکنه باستانی مازندران بودند و آماردها از آمل تا تنکابن و تپورها از آمل تا گرگان سکونت داشتند. [ ۸] در عصر هخامنشی در کرانه جنوبی دریای مازندران اقوام، تپوری، آمارد، آناریاکه و کادوسی سکونت داشتند. [ ۹] مورخان آماردها را به مردمان داهه و سکایی و پارسی پیوند داده اند. هرودوت از قبیله مارد ( mardes ) در کنار دائی ها ( daens ) ، دروپیک ها ( dropiques ) ، و ساگارتی ها ( sagarties ) به عنوان پارس های کوچنشین و صحراگرد یاد کرده است. [ ۱۰] پلینیوس مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کرده است. [ ۱۱] استرابون ( ۶۳ ق. م ) قوم آمارد را در کنار اقوام تپوری، کادوسی و کرتی به عنوان اقوام کوهستان نشین شمال کشور یاد می کند. استرابو می نویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی ( Cadusii ) و آماردی ( Amardi ) و تپوری ( Tapyri ) و کرتی ( Cyrtii ) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است. [ ۱۲] به گفته واسیلی بارتلد تپوری ها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م. آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تپوری ها اهدا شد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر در آن زمان از تپوری ها نام می برد. [ ۱۳] به گفته یحیی ذکا در «کاروند کسروی» آورده است: آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر مقدونی به ایران، این تیره در مازندران نشیمن می داشتند و آن هنگام هنوز قبایل تپوران به آنجا نیامده بودند. [ ۱۴] به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران می زیستند و تپوری ها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگه ای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوری ها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد. [ ۱۵]