خیره گوش

لغت نامه دهخدا

خیره گوش. [ رَ / رِ ] ( ص مرکب ) آشفته دماغ. || عاشق. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آشفته دماغ یا عاشق

پیشنهاد کاربران

بپرس