خیره دست

لغت نامه دهخدا

خیره دست. [ رَ /رِ دَ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم سرکش. ( آنندراج ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) سرکش عاصی .

پیشنهاد کاربران

خیره دست ؛ سرکش. و رجوع به این ترکیب در ردیف خود شود.

بپرس