خیرسر

لغت نامه دهخدا

خیرسر. [ س َ] ( ص مرکب ) خودرأی. خیره سر. رجوع به خیره سر شود.

فرهنگ فارسی

خود رای خیره سر

گویش مازنی

پیشنهاد کاربران

بپرس