خیرالمنزلین

[ویکی اهل البیت] این اسم در قرآن فقط در سوره های یوسف/59 و مؤمنون/29 آمده و فقط در یک مورد وصف خدا قرار گرفته است آن جا که به نوح می فرماید:
(...قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنی مُنْزَلاً مُبارکاً وَ أَنْتَ خَیُر المُنْزِلینَ).(مؤمنون/29)
«بگو پروردگارا مرا به منزلگاه فرخنده فرود آور، که تو بهترین فرود آورندگانی».
( مُنْزلاً) د ر این آیه دو احتمال دارد، یکی این که مصدر میمی به معنی انزال باشد در این صورت مبارک وصف انزال خواهد بود یعنی فرود آمدن فرخنده و دیگری این که اسم مکان باشد، یعنی در جایگاه مبارک که در آن آب و درختی باشد که از برکت آنها زندگی ادامه یابد.
با توجه به آنچه که اهل لغت مانند ابن فارس در مقاییس و راغب در مفردات گفته اند، «نزول» به فرود آمدن از نقطه بلند را می گویند، مثلاً می گویند«نزل عن دابته» از مرکب خود فرود آمد، و اگر یوسف خود را (خَیُر المُنزِلین)خواند(یوسف/59) برای این است که یوسف برادران خود را در منزلگاه خوبی فرود می آورد.
بنابراین خدا به حضرت نوح آموزش می دهد تا از او بخواهد که او را در جایگاه خوبی فرود آورد، زیرا او پیوسته به انسان محبت و کرم میورزد و لازمه مهربانی همان است که جمله (خیر المنزلین) در بردارد.
منشور جاوید، جعفر سبحانی، صفحه۲۳۲ ، در دسترس در پایگاه اطلاع رسانی آیت الله سبحانی