خیب

لغت نامه دهخدا

خیب.[ خ َی ْ ی ِ ] ( ع ص ) نومید. ناامید. مأیوس. ( یادداشت بخط مؤلف ). || خاسر. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

نومید ناامید

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۵(بار)
نا امیدی. خسران. محروم شدن. در نهایه می‏گوید: خیبة به معنی خسران و حرمان است. قاموس آن را نومیدی و زیان و حرمان گفته است. از رحمت خدا نومید شد و یا به ضرر افتاد آنکه دروغ بست پس نومید یا زیان دیده بر گردند.

پیشنهاد کاربران

خَیْب: به معنای ناامیدی است که بعد از انتظار برای فتح بر انسان وارد می شود. وَاسْتَفْتَحُوا وَخَابَ کُلُّ جَبَّارٍ عَنِیدٍ، خداوند وعده فرموده برای مؤمنان فتح را هدیه کند و هر ستمگر معاند را ( از پیروزی
...
[مشاهده متن کامل]
که در انتظارش بود ) ناامید کند. وَقَدْ خَابَ مَنْ دَسَّاهَا، یعنی هر کس دسیسه ای بر کسی پنهان کند مثال، کسی دسیسه کند با کشتن و خاک کردن کسی طلاهای او را صاحب شود؛ با رو شدن قتل و دستگیری اش از پیروزی که دسیسه کرده بود، ناامید خواهد شد.

بپرس