خیار دریایی

دانشنامه عمومی

خیارهای دریایی ( Holothuroidea خیارسانان ) یکی از رده های خارپوستان هستند. این جانوران به زیرشاخهٔ خارزیان ( Echinozoa ) تعلق دارند. این جانداران بدنی چرم گون دارند و بیشتر در کف دریاها زندگی می کنند. نامگذاری این جانوران به خاطر شکل خیارمانندشان است. خیار دریایی جانوری است که به آهستگی به روی گلسنگ ها یا صخره ها می خزد و تکه های غذا را از محیط اطراف جمع کرده و مصرف می کند.
دست هایش مایع چسبنده ای ترشح می کند که جمع آوری غذا از روی زمین را برای او آسان می سازد. پاهای ردیفی سرخ رنگ روشن و مجموعه دست های تغذیه کنندهٔ بنفش و زرد بسیاری از گونه های خیار دریایی برای استتار مناسب نیستند.
خیار دریایی دارای بدنی دراز و بدون بازو است و در آب های معتدل و گرمسیر زندگی می کند. آن ها موجوداتی تهاجمی نیستند. سم این آبزی سفید رنگ است و در صورت تزریق می تواند موجب بروز تحریک و کوری شود. به این جهت کسانی که دست به خیار دریایی می زنند باید حتماً دست های خود را بشویند. در اثر گزش این آبزی فرد مصدوم احساس تحریک شدید پوستی، خارش، سوزش چشم و در موارد حاد یا عدم رسیدگی پزشکی موجب کوری می شود. در زمان گزیدگی باید سطح گزیده شده را با آب دریا شست، از خراش دادن سطح اجتناب شود و یخ روی آن گذاشته شود، با ریختن الکل روی محل گزش درد کاهش می یابد. در صورت گزیده شدن چشم از چند لیتر آب تمیز جهت شست وشوی چشم استفاده شود. در صورت وجود درد مراجعه به پزشک نیز توصیه می شود. [ ۱]
در اروپا معمولاً دو گونه از خیار دریایی زندگی می کند:
• خیار دریایی معمولی
• خیار دریایی صخره زی ( Cucumaria planci )
عکس خیار دریاییعکس خیار دریاییعکس خیار دریایی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

خیار دریایی (sea cucumber)
هر یک از خارپوستان ردۀ خیاران دریایی۱. این جانور بدنی استوانه ای دارد که پوستی زبر، تکمه ای، یا خاردار آن را می پوشاند. اندازۀ آن از سه سانتی متر تا دو متر متغیر است. حدود ۹۰۰ گونه دارد که رنگ بیشتر آن ها سیاه، قهوه ای، یا سبز زیتونی است. خیاران دریایی را گاهی کتان باف می نامند، چون برای دفاع رشته های چسبناکی از مخرج خود خارج می سازند. گوشت خشک خیاران دریایی در ژاپن و تایوان غذایی لذید است و صید بی رویه جمعیت برخی از آن ها را تهدید می کند. تراکم بالا برای حفظ جمعیت این جانور حیاتی است، چون اسپرم و تخمک خود را برای تولیدمثل در آب رها می سازند و خیاران دریایی دیگر نیز باید در نزدیکی آن ها اسپرم یا تخمک رها کنند.
Holothuroidea

پیشنهاد کاربران

بپرس