خیابان المتنبی یا شارع المتنبی در مرکز شهر بغداد و در حدِفاصل بین رود دجله و خیابان الرشید، از قدیمی ترین خیابان های بغداد، واقع شده است. این خیابان در حقیقت، بازار محصولات فرهنگی برای اهالی بغداد به حساب می آید، چراکه تجارت کتاب در عراق در این خیابان جریان دارد و انواع کتب و مجلات را می توان در این خیابان و کتاب فروشی هایش یافت.
قدمت این خیابان به اواخر عصر عباسیان باز می گردد و در زمان حکومت عثمانیان در عراق به نام الاکمکخانه خوانده می شد که کلمه ای ترکی و به معنای محل سکونت نظامیان بود. در سال ۱۹۳۲ کمیته ای به دستور ملک فیصل تشکیل گردید تا نام های جدید برای خیابان های بغداد تعیین گردد و از آن زمان نام متنبی شاعر عراقی، بر این خیابان نهاده شد. بسیاری از چهره های برجسته فرهنگی عراقی مانند علامه حسین علی محفوظ از مشتریان دائمی این مرکز فرهنگی بوده اند.
این خیابان در ابتدا به عنوانی مرکزی حکومتی مطرح بوده که علاوه بر کتابفروشی ها برخی مغازه های دیگر و رستوران ها و عکاسی هایی میز برای خدمت به مراجعان به ادارات دولتی در آن وجود داشته است ولیکن پس از سال ۱۹۵۰ به تدریج تمامی کتابفروشی های مطرح عراقی به این خیابان نقل مکان نمودند و این مکان به خیابانی صرفاً فرهنگی تبدیل گردید. این خیابان بسیار قدیمی و تاریخی بوده و در آن چاپخانه ای متعلق به قرن ۱۹ میلادی وجود دارد که نشانگر قدمت فعالیت های مرتبط با موضوع کتاب و فرهنگ در این خیابان می باشد.
متنبی خیابان فرهنگ، کتاب فروشی ها و گالری ها و نمایشگاه های هنری است، در سال های اخیر مرکز گفت گوهای فرهنگی و تجمعات صنفی و اجتماعی هم هست. بسیاری از کتاب فروشی های این خیابان وسعت کمی دارند و رسم و سنت اصلی در این خیابان، فروش کتاب ها در خیابان و روز جمعه است. در روز جمعه مقابل هر کتاب فروشی، حصیری پهن می شود و کتاب فروشی ها کتاب هایشان را روی این حصیرها پهن می کنند و در معرض دید علاقه مندان قرار می دهند. این، سنتِ خیابان متنبی است.
یکی از برنامه هایی که جدیداً و پس از اشغال عراق و سقوط صدام در خیابان متنبی باب شده است، مطالبات صنفی و گروهی است؛
با همکاری شهرداری بغداد و مجلس استان بغداد، در حال حاضر دو ساختمان تاریخی مجاور با خیابان متنبی، به نام های مرکز الثقافی البغدادی و قشله، به محوطه فرهنگی خیابان متنبی پیوسته اند و از آنها استفاده فرهنگی می شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقدمت این خیابان به اواخر عصر عباسیان باز می گردد و در زمان حکومت عثمانیان در عراق به نام الاکمکخانه خوانده می شد که کلمه ای ترکی و به معنای محل سکونت نظامیان بود. در سال ۱۹۳۲ کمیته ای به دستور ملک فیصل تشکیل گردید تا نام های جدید برای خیابان های بغداد تعیین گردد و از آن زمان نام متنبی شاعر عراقی، بر این خیابان نهاده شد. بسیاری از چهره های برجسته فرهنگی عراقی مانند علامه حسین علی محفوظ از مشتریان دائمی این مرکز فرهنگی بوده اند.
این خیابان در ابتدا به عنوانی مرکزی حکومتی مطرح بوده که علاوه بر کتابفروشی ها برخی مغازه های دیگر و رستوران ها و عکاسی هایی میز برای خدمت به مراجعان به ادارات دولتی در آن وجود داشته است ولیکن پس از سال ۱۹۵۰ به تدریج تمامی کتابفروشی های مطرح عراقی به این خیابان نقل مکان نمودند و این مکان به خیابانی صرفاً فرهنگی تبدیل گردید. این خیابان بسیار قدیمی و تاریخی بوده و در آن چاپخانه ای متعلق به قرن ۱۹ میلادی وجود دارد که نشانگر قدمت فعالیت های مرتبط با موضوع کتاب و فرهنگ در این خیابان می باشد.
متنبی خیابان فرهنگ، کتاب فروشی ها و گالری ها و نمایشگاه های هنری است، در سال های اخیر مرکز گفت گوهای فرهنگی و تجمعات صنفی و اجتماعی هم هست. بسیاری از کتاب فروشی های این خیابان وسعت کمی دارند و رسم و سنت اصلی در این خیابان، فروش کتاب ها در خیابان و روز جمعه است. در روز جمعه مقابل هر کتاب فروشی، حصیری پهن می شود و کتاب فروشی ها کتاب هایشان را روی این حصیرها پهن می کنند و در معرض دید علاقه مندان قرار می دهند. این، سنتِ خیابان متنبی است.
یکی از برنامه هایی که جدیداً و پس از اشغال عراق و سقوط صدام در خیابان متنبی باب شده است، مطالبات صنفی و گروهی است؛
با همکاری شهرداری بغداد و مجلس استان بغداد، در حال حاضر دو ساختمان تاریخی مجاور با خیابان متنبی، به نام های مرکز الثقافی البغدادی و قشله، به محوطه فرهنگی خیابان متنبی پیوسته اند و از آنها استفاده فرهنگی می شود.
wiki: خیابان متنبی