خویصره. [ خ ُ وَ ص ِ رَ ] ( ع اِمصغر ) مصغر خاصره. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).- ذوالخویصره یمانی ؛ نام مردی صحابی که در مسجد بول کرد. ( منتهی الارب ).- ذوالخویصره تمیمی ؛ لقب خرقوص خارجی. ( منتهی الارب ).
