( خویشتن آرای ) خویشتن آرای. [ خوی / خی ت َ ] ( نف مرکب ) خودآرا. خویشتن آرا. ( یادداشت مؤلف ) : خویشتن آرای مشو چون بهارتا نکند در تو طمع روزگار.نظامی.
