خویشتن اراستن

لغت نامه دهخدا

( خویشتن آراستن ) خویشتن آراستن. [ خوی / خی ت َ ت َ ] ( مص مرکب ) خود آراستن. تَشَوّف ُ. ( تاج المصادربیهقی ).
- خویشتن برآراستن ؛ تصنع. تبرج. ( تاج المصادر بیهقی ).

فرهنگ فارسی

( خویشتن آراستن ) خود آرا خویشتن آرا

پیشنهاد کاربران

بپرس