خویت
لغت نامه دهخدا
خویة. [ خ َ وی ْ ی َ ] ( ع اِ ) طعام زچه. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ). کاشی ، کاچی که خوراکی است برای زن در وقت حمل پزند. || گشادگی که میان پستان و فرج چارپایان است. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید