خوچیدن

لغت نامه دهخدا

خوچیدن. [ دَ ] ( مص ) چیزی را بد دیدن بواسطه ضعف چشم. || سخت بودن. || آب دادن. شوخ چشم و سخت چشم بودن. ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس