خونریزی کانزاس ( به انگلیسی: Bleeding Kansas ) کانزاس خونین یا جنگ مرزی نام یک سری از خشونت های مدنی در قلمرو کانزاس و ـ البته با درجه ای کمتر در میزوری غربی ـ بودند که از ۱۸۵۴ تا ۱۸۵۹ به طول انجامیدند. سرچشمه این منازعات جربحث های سیاسی و ایدئولوژیک بر سر مشروعیت برده داری در ایالت تازه تأسیس کانزاس بودند.
... [مشاهده متن کامل]
از شاخصه های این درگیری ها می توان به اِعمال سال ها تقلب انتخاباتی، شبیخون ها، حملات و قتل هایی که در قلمرو کانزاس و ایالت همسایه اش میزوری توسط گروه تندروی حامی برده داری موسوم به «اوباش مرزی» از یکسو و گروه ضدبرده دار «ایالت آزادگرایان» از سوی دیگر اشاره کرد. با توجه به شواهد مؤسسه کانساپدیا حدود ۵۶ نفر در جریان خشونت ها کشته شدند. این واقعه پیش درآمدی تراژیک، نوعی اوورتور، خوانده می شد که خبر از وقوع جنگی داخلی می داد، جنگی که سه سال پس از پایان منازعات آغاز شد.
کانون منازعات بر سر این پرسش بود که آیا ایالت نو - تأسیس کانزاس باید همچون همسایه غربی اش میزوری برده داری را مجاز شمارَد یا آنرا منع کند ـ یا به عبارتی دیگر آیا کانزاس باید به صورت یک ایالت برده دار درآید یا ایالتی آزاد. این مسئله اهمیتی ملّی داشت زیرا دو سناتورِ ایالت کانزاس ـ که قرار بود انتخاب شوند و به مجلس سنا راه یابند ـ می توانستند بر توازن قدرت در سنا تأثیر گذارند، مجلسی که شدیداً بر سر مسئلهٔ برده داری دو دسته شده بود. لایحه کانزاس - نبراسکا مورخ ۱۸۵۴ ( که خود ایالت کانزاس را قانوناً ایجاد کرده بود ) خواستار توسل به ایده حاکمیت مردمی در مسئلهٔ برده دار بودن یا آزاد بودن ایالت کانزاس شده بود یعنی تصمیم گیری در باب برده داری در کانزاس باید در صلاحیت ساکنین کانزاس باشد نه در صلاحیت سیاسیون واشینگتن. نتیجه این شد که تنش های محلی حول و حوش برده داری به سرعت بر روی کانزاس متمرکز شدند: آن ها که خواهان برده داری بودند استدلال می کردند که هر ساکنی حق دارد دارایی های شخصی خود از جمله بردگانش را وارد قلمرو کانزاس کند، در عوض مخالفان برده داری هم با پیش کشاندن زمینه های دینی، اخلاقی و انسانی با برده داری مخالفت می کردند.
ایالت همسایه یعنی میزوری از سال ۱۸۲۱ جزو ایالات برده دار بود و بسیاری از ساکنان آنرا افرادی تشکیل می دادند که با جنوبی ها و دیدگاه های برده دارانه همذات پنداری می کردند و حتی برخی از آنان کوشش نمودند با مقیم شدن در کانزاس و ادعای سکونت دائمی در آن بر تصمیم این ایالت ( برده دار بودن یا آزاد بودن ) تأثیر بگذارند. نتیجه این شد که نبردهای سیاسی میان شهروندان عادی هم رخ داده و در نهایت به خشونت های گانگستری و جنگ چریکی شبه نظامی انجامید و از این رو هوراس گریلی در نیویورک تریبون بدان نام Bleeding Kansas یا کانزاس خونین داد.
... [مشاهده متن کامل]
از شاخصه های این درگیری ها می توان به اِعمال سال ها تقلب انتخاباتی، شبیخون ها، حملات و قتل هایی که در قلمرو کانزاس و ایالت همسایه اش میزوری توسط گروه تندروی حامی برده داری موسوم به «اوباش مرزی» از یکسو و گروه ضدبرده دار «ایالت آزادگرایان» از سوی دیگر اشاره کرد. با توجه به شواهد مؤسسه کانساپدیا حدود ۵۶ نفر در جریان خشونت ها کشته شدند. این واقعه پیش درآمدی تراژیک، نوعی اوورتور، خوانده می شد که خبر از وقوع جنگی داخلی می داد، جنگی که سه سال پس از پایان منازعات آغاز شد.
کانون منازعات بر سر این پرسش بود که آیا ایالت نو - تأسیس کانزاس باید همچون همسایه غربی اش میزوری برده داری را مجاز شمارَد یا آنرا منع کند ـ یا به عبارتی دیگر آیا کانزاس باید به صورت یک ایالت برده دار درآید یا ایالتی آزاد. این مسئله اهمیتی ملّی داشت زیرا دو سناتورِ ایالت کانزاس ـ که قرار بود انتخاب شوند و به مجلس سنا راه یابند ـ می توانستند بر توازن قدرت در سنا تأثیر گذارند، مجلسی که شدیداً بر سر مسئلهٔ برده داری دو دسته شده بود. لایحه کانزاس - نبراسکا مورخ ۱۸۵۴ ( که خود ایالت کانزاس را قانوناً ایجاد کرده بود ) خواستار توسل به ایده حاکمیت مردمی در مسئلهٔ برده دار بودن یا آزاد بودن ایالت کانزاس شده بود یعنی تصمیم گیری در باب برده داری در کانزاس باید در صلاحیت ساکنین کانزاس باشد نه در صلاحیت سیاسیون واشینگتن. نتیجه این شد که تنش های محلی حول و حوش برده داری به سرعت بر روی کانزاس متمرکز شدند: آن ها که خواهان برده داری بودند استدلال می کردند که هر ساکنی حق دارد دارایی های شخصی خود از جمله بردگانش را وارد قلمرو کانزاس کند، در عوض مخالفان برده داری هم با پیش کشاندن زمینه های دینی، اخلاقی و انسانی با برده داری مخالفت می کردند.
ایالت همسایه یعنی میزوری از سال ۱۸۲۱ جزو ایالات برده دار بود و بسیاری از ساکنان آنرا افرادی تشکیل می دادند که با جنوبی ها و دیدگاه های برده دارانه همذات پنداری می کردند و حتی برخی از آنان کوشش نمودند با مقیم شدن در کانزاس و ادعای سکونت دائمی در آن بر تصمیم این ایالت ( برده دار بودن یا آزاد بودن ) تأثیر بگذارند. نتیجه این شد که نبردهای سیاسی میان شهروندان عادی هم رخ داده و در نهایت به خشونت های گانگستری و جنگ چریکی شبه نظامی انجامید و از این رو هوراس گریلی در نیویورک تریبون بدان نام Bleeding Kansas یا کانزاس خونین داد.
