( خونابه آشام ) خونابه آشام. [ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از ظالم. دل آزار. ( آنندراج ). || غمخوار : رفت صادق خان ز دهر آن نور چشم مردمی در غمش چون مردمک خونابه آشامیم ما.کلیم ( از آنندراج ).