خوفیدن

لغت نامه دهخدا

خوفیدن. [ دَ ] ( مص ) خفیدن. تنحنح کردن. ( یادداشت بخط مؤلف ): اَلنَّحْنَحَة؛ بخوفیدن. ( زوزنی ).

ترسیدن. هراسیدن.