خوفی همدانی. [ خ َ ی ِ هََ م َ / م ِ ] ( اِخ ) شاعری است و در دوران شاه عباس می زیسته است. صادقی کتابدار گوید: کبیر فقیری است و بشمشیرگری اوقات می گذراند. این بیت از اوست :
انتظار از بیم نومیدی دلم را پاک سوخت
همچنان امیدوار از وعده یارم هنوز.( ترجمه مجمع الخواص ص 306 ).