خوط

لغت نامه دهخدا

خوط. ( ع اِ ) شاخ نازک یکساله درخت خرما یا هر شاخ دیگر. ج ، خیطان و اخواط. || ( ص ) مرد تناور سبک نیکوخلقت. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ).

خوط. ( اِخ ) دهی است به بلخ که آنرا قوط می گویند. ( از منتهی الارب ) ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

دهی است ببلخ که آنرا قوط می گویند

پیشنهاد کاربران

بپرس