( خوشه در گلو آور••• ) خوشه در گلو آوردن. [ ش َ / ش ِ دَ گ َ وَ دَ ] ( مص مرکب ) خوشه به گلو دواندن. ( آنندراج ). کنایه از برآمدن و رسیدن خوشه غله باشد . ( از برهان قاطع ) ( آنندراج ) : چو کشت عافیتم خوشه در گلو آوردچو خوشه بازبریدم گلوی کام و هوا.خاقانی ( از آنندراج ).
