خوشند

لغت نامه دهخدا

خوشند. [ خوَش ْ / خُش ْ ن ُ ] ( ص ) مخفف خوشنود. شاد :
پدر کز پسر هیچ ناخوشند است
بدان کان پسر تخم و بار بد است.
فردوسی.
گر بجان خرمی دواسبه در آی
ور بدل خوشندی خر اندرکش.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس