خوشخوارگی

لغت نامه دهخدا

خوشخوارگی. [ خوَش ْ / خُش ْ خوا / خا رَ / رِ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت خوشخوار. عمل خوب خوردن. || راحتی. عیش خوش. گذران خوش :
جهان می گذارد به خوشخوارگی
به اندازه دارد تک بارگی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

عمل و حالت خوشخوار یا راحتی عیش

پیشنهاد کاربران

خوش نوشیدن
جهان می گذارد به خوشخوارگی
به اندازه دارد تک بارگی
✏ �نظامی�