خوشتر

لغت نامه دهخدا

خوشتر. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ ] ( ص تفضیلی ) بهتر. نیکوتر. نکوتر. زیباتر. قشنگتر. ( ناظم الاطباء ) : فردا صبوح باید کرد که بامداد باغ خوشتر باشد. ( تاریخ بیهقی ). خداوند نیکو بشنود و این بندگان که حاضرند نیز بشنوند تا صواب است یا نه آنگاه آنچه خوشتر آید می باید کرد. ( تاریخ بیهقی ). پادشاهان بزرگ آن فرمایند که ایشان را خوشتر آید. ( تاریخ بیهقی ).
گوید از عمر و شادی چه بود خوشتر
مکن اندیشه فردا بخور و بشکن.
ناصرخسرو.
در نظاره او آسمان چشم حیرت گشاده ، تنزهی هر چه دلکش تر و نظاره گاهی هر چه خوشتر. ( کلیله و دمنه ).
گر دم چنبر چوبین که شنودند خوش است
پس دم آن خوشتر کز چنبر مینا شنوند.
خاقانی.
خاقانیم که مرگم از زندگی است خوشتر
تا چون که نیست گردم داند که هست اویم.
خاقانی.
نفس عنبرین دار و آه آتشین زن
کزین خوشتر آب و هوائی نیابی.
خاقانی.
خوشتر آن باشد که سرّدلبران
گفته آید در حدیث دیگران.
مولوی.

فرهنگ فارسی

بهتر نیکوتر

پیشنهاد کاربران

خوشترک. [ خوَش ْ / خُش ْ ت َ رَ ] ( ص تفضیلی ، ق مرکب ) کمی خوش آیندتر. قدری نیکوتر. ( ناظم الاطباء ) . کمی بهتر. || نرم تر. آرام تر :
ما که با داغ نام سلطانیم
ختلی آن به که خوشترک رانیم.
نظامی.
...
[مشاهده متن کامل]

فرس خوشترک ران که صحرا خوش است.
نظامی.
|| بسیار خوشتر. ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ) .

نمد
بهتر، نیکوتر

بپرس