خوشابی

لغت نامه دهخدا

خوشابی. [ خوَ / خ ُ ] ( حامص ) آبداری. سفیدی. پاکی. صافی.
- خوشابی دندان ؛ آبداری و پاکی و تمیزی دندان.

خوشابی. [ خوَ / خ ُ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان بم پشت شهرستان سراوان ، واقع در جنوب سراوان و نزدیک مرز پاکستان. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس