چه خوشبخت است آنکه می گوید ترکم ( به ترکی استانبولی: Ne mutlu Türküm diyene؛ نه مطلو ترکم دیه نه ) شعار جمهوری ترکیه است. این عبارت را نخستین بار مصطفی کمال آتاترک در سخنرانی اش به مناسبت دهمین سالگرد بنیان گذاری جمهوری ترکیه در ۲۹ اکتبر ۱۹۳۳ ( روز جمهوری ) به کار برد. در سال ۱۹۷۲، وزارت آموزش ملی جمهوری ترکیه این عبارت را به عنوان سوگند دانش آموزان تعیین کرد.
... [مشاهده متن کامل]
شعار ملی گرایانهٔ «چه خوشبخت است آن کس که می گوید ترکم» و نیز شعارهای ملی گرایانهٔ افراطی دیگری مانند «یک ترک با تمام دنیا برابر است»، برای سال های متمادی بر روی دیوارهای شهرها و بیلبوردهای تبلیغاتی در شهرهای سراسر ترکیه نوشته شده و به عنوان شعار حکومت ترکیه و ناسیونالیسم ترکی در شهرهای غیر ترک نشین ترکیه نیز نوشته می شد. همچنین دانش آموزان سراسر ترکیه بدون توجه به قومیت و زبان مادری شان می بایست هر روز صبح در مراسم صبح گاه پیش از ورود به کلاس های درس در صف ایستاده و سرودی را که این جمله بخشی از آن بود بخوانند. این وضعیت، در شرایطی که حکومت ترکیه برای چند دهه هویت و موجودیت مردمان غیر ترک ساکن ترکیه به ویژه کردها و ارمنی ها را انکار کرده است، همواره مورد اعتراض بوده و احزاب و سازمان های سیاسی نماینده مردم غیر ترک خواهان حذف این شعار و لغو اجبار در اجرای سرود مدارس بوده اند. از سال ۲۰۱۴، در جریان مذاکرات صلح میان حزب کارگران کردستان و دولت ترکیه، و نیز کسب حدودی از قدرت محلی در شهرداری های شهرهای کردنشین توسط حزب دموکراتیک خلق ها و حزب مناطق دموکراتیک، کردها به صورت قانونی نسبت به حذف تابلوها و تبلیغات ملی گرایی افراطی ترکی در شهرهای خود اقدام کردند.
نخستین بار در روز چهارم ماه مه سال ۲۰۱۴، شهرداری کولپ در منطقه دیاربکر اقدام به حذف تابلوی چه خوشبخت است آن کس که می گوید ترکم از ورودی جاده دیاربکر - موش کرد. شهرداران مشترک کولپ، متین دینار و سادیه سورر باران علت حذف این تابلو را درخواست مردم اعلام کردند.
... [مشاهده متن کامل]
شعار ملی گرایانهٔ «چه خوشبخت است آن کس که می گوید ترکم» و نیز شعارهای ملی گرایانهٔ افراطی دیگری مانند «یک ترک با تمام دنیا برابر است»، برای سال های متمادی بر روی دیوارهای شهرها و بیلبوردهای تبلیغاتی در شهرهای سراسر ترکیه نوشته شده و به عنوان شعار حکومت ترکیه و ناسیونالیسم ترکی در شهرهای غیر ترک نشین ترکیه نیز نوشته می شد. همچنین دانش آموزان سراسر ترکیه بدون توجه به قومیت و زبان مادری شان می بایست هر روز صبح در مراسم صبح گاه پیش از ورود به کلاس های درس در صف ایستاده و سرودی را که این جمله بخشی از آن بود بخوانند. این وضعیت، در شرایطی که حکومت ترکیه برای چند دهه هویت و موجودیت مردمان غیر ترک ساکن ترکیه به ویژه کردها و ارمنی ها را انکار کرده است، همواره مورد اعتراض بوده و احزاب و سازمان های سیاسی نماینده مردم غیر ترک خواهان حذف این شعار و لغو اجبار در اجرای سرود مدارس بوده اند. از سال ۲۰۱۴، در جریان مذاکرات صلح میان حزب کارگران کردستان و دولت ترکیه، و نیز کسب حدودی از قدرت محلی در شهرداری های شهرهای کردنشین توسط حزب دموکراتیک خلق ها و حزب مناطق دموکراتیک، کردها به صورت قانونی نسبت به حذف تابلوها و تبلیغات ملی گرایی افراطی ترکی در شهرهای خود اقدام کردند.
نخستین بار در روز چهارم ماه مه سال ۲۰۱۴، شهرداری کولپ در منطقه دیاربکر اقدام به حذف تابلوی چه خوشبخت است آن کس که می گوید ترکم از ورودی جاده دیاربکر - موش کرد. شهرداران مشترک کولپ، متین دینار و سادیه سورر باران علت حذف این تابلو را درخواست مردم اعلام کردند.
